5
0
ژئوتکستایل و ژئوممبران در عمران1
ژئوتکستایل ها
ژئوتکستایل ها ورقه های مصنوعی پلاستیکی هستند که نسبت به عبور سیالات و گاز نفوذ پذیر می باشند و در بین ژئوسنتتیک ها بیشترین کاربرد را دارند. جهت ساخت ژئوتکستایل ها غالباً از پلی استر پلی پروپیلن و پلی اتیلن استفاده می شود. ژئوتکستایل ها در یک دسته بندی کلی به دو دسته ساختار اصلی بافته شده و ساختار اصلی یافته نشده تقسیم می شوند. ژئوتکستایل های دارای ساختار اصلی بافته نشده به علت دارا بودن فضای خالی نسبتاً زیاد خاصیت فیلتری بیشتری دارند. دریافته نشده ها الیاف تشکیل دهنده بطور در هم با یکدیگر آمیخته شده اند و همین خصوصیت موجب می شود تا مقاومت آنها در برابر پاره شدگی از بافته شده ها بیشتر باشد زیرا نیرو با الیاف بیشتری درگیر می شود. آنچه موجب بوجود آمدن گستره وسیع استفاده از ژئوتکستایل ها می شود خواص فوق العاده فیزیکی و مکانیکی آنها به نسبت وزن آنها می باشد. همچون استحکام نفوذ پذیری مقاومت کششی بسیار بالا مقاومت بالا در برابر سوراخ شدگی و... از خصوصیات ژئوتکستایلها مقاومت کششی و تراکم پذیری اهمیت بیشتری را دارا می باشند. یکی از خصوصیات مفید ژئوتکستایل ها خاصیت ارتجاعی آنها می باشد که موجب برگشت پذیری خاک مسلح تحت اثر بارهای خارجی به حالت اولیه می باشد. ضخامت ژئوتکستایل ها تحت فشار معین ۲ کیلوپاسکال اندازه گیری می شود و در اکثر موارد بین ۰/۰۱ تا ۰/۳ اینچ می باشد. ژئوتکستایل ها مقاومت قابل ملاحظه ای را در تحمل تنشها و تغییر شکل های نسبی دارا هستند و از این خصوصیت می توان جهت محافظت از لایه های ضعیفی که نباید تحت اثر فشارهای بالا قرار گیرند استفاده نمود. همچنین از ژئوتکستایل ها به منظور پخش و متوازن کردن نیروهای متمرکز به یک سطح بزرگتر و کاهش تنش های متمرکز در یک نقطه به جهت جلوگیری از گسیختگی های نقطه ای استفاده می شود. بطور کلی کاربردهای مختلف ژئوتکستایل ها را میتوان به شکل زیر تقسیم نمود- جداسازی لایه های خاک
- تسلیح خاک
- فیلتراسیون
- زهکشی